Θεόδωρος Ι. Μπαβέας
Η «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Αυτό αποφάσισε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν.Στην χώρα μας, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει ότι η κοινωνία των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών ήταν το 2005 περίπου τα 2.500.000 άτομα, με τις γυναίκες να είναι περισσότερες από τους άνδρες. Αναφέρει επίσης ότι 18% του πληθυσμού της χώρας μας ανήκει στην ηλικιακή ομάδα άνω των 65 ετών, ενώ η πρόβλεψη για το άμεσο μέλλον είναι το 2020 …πιθανόν και έως το 2060 που τελειώνει η δανειακή επιτηρήσει να πλησιάζει το 24%.-35% Με τα δημογραφικά στοιχεία , λοιπόν, τα οποία καταγράφονται , σε λίγα χρόνια, το ¼ των κατοίκων αυτής της χώρας θα ανήκει στην ευαίσθητη αυτή ομάδα της τρίτης ηλικίας ! Δεδομένου ότι πλέον οι γάμοι λόγω της οικονομικής κρίσης περιορίζονται και επομένως οδηγούμαστε σε υπογεννητικότητα
Εκ των πραγμάτων, οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας. Παρά το ότι συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε αυτούς τους πολίτες με τον όρο: «οι απόμαχοι της ζωής», <Τιμημένα γηρατειά > Οι ηλικιωμένοι σήμερα συμβάλλουν αποφασιστικά στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, αφού στην εποχή μας παίζουν έναν ολοένα σημαντικότερο ρόλο, μέσω του εθελοντικού έργου τους, με τη μετάδοση των εμπειριών και των γνώσεών τους,και τη στήριξη και τη βοήθεια που δίνουν στα παιδιά τους αναλαμβάνοντας να φροντίζουν με τη σύνταξη τους τα άνεργα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, αλλά και να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας όσο μπορούν Η Ελληνική Πολιτεία,και η κοινωνία των πολιτών έχουν μεγάλη υποχρέωση απέναντι στους ανθρώπους αυτούς τρίτης ηλικίας , όχι μόνο για τη συνεχίζουν να προσφέρουν αλλά και για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης ,απέναντι σε μια ομάδα πολιτών οι οποίοι γίνονται βιολογικά και κοινωνικά όλο και πιο αδύναμοι. Έχουμε, λοιπόν, όλοι την υποχρέωση και κυρίως η κοινωνική πρόνοια της πολιτείας να φροντίζουμε για την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωσή τους .Δυστυχώς όμως η σκληρή η μνημονιακή πολιτική έχει παρασύρει και αυτή την κοινωνική ομάδα στην εξαθλίωση και τη δυστυχία Έτσι μετά από 50 χρόνια δουλειάς εγώ και η γυναίκα μου με το μειονέκτημα να μην είμαστε φοροφυγάδες η πολιτεία μας ξεφτιλίζει κοινωνικά και μας στερεί εν καιρώ ειρήνης το δικαίωμα στη ζωή με τις περικοπές και τη φορολογία
Οι πολλές φόρες δεξιές σοσιαλιστικές και δεξιό –σοσιαλιστικές ,καθώς και η πρώτη φορά αριστερό δεξιές κυβερνήσεις μας έχουν καταστρέψει Τσακώνονται τώρα οι μνημονιακες κυβερνήσεις στα ερείπια ενός διαλυμένου και κακώς δομημένου ασφαλιστικού συστήματος και νοιάζονται για εμένα τον εξαθλιωμένο συνταξιούχο που οι προηγούμενοι με είχαν σε κωματώδη κατάσταση για να με πεθάνει τώρα οι ΣΥΡΙΖΑ..ΑΝΕΛ που έχει γίνει κυβέρνηση τους οποίους οι προηγούμενοι έφεραν στην κυβέρνηση ,ενώ είχε προγραμματίσει να με πεθάνει η κυβέρνηση σωτηρίας από το 2012 ….και σκυλοτρώγονται στο τηλεοπτικό κοινοβούλιο θλιβεροί και αξιολύπητοι καλοπληρωμένοι εκπρόσωποι του λαού δεξιό σοσιαλιστές και αριστερό δεξιοί ,για τα μέτρα τα οποία δικτατορικά εφάρμοσαν και συνεχίζουν να μας σωζόσουν οι παλιοί και οι νέοι παίζοντας το ρόλο του ψεύτη, όπως λένε οι ίδιοι , ο ένας τον άλλον Και το πρόβλημα θα λυθεί με τους επενδύτες και την ανάπτυξη που δεν έφεραν τόσα χρόνια και θα την φέρουν τώρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα πλέον κανείς δεν πιστεύει κανένα Δεν υπάρχει παρόν μόνο χαώδες μέλλον με λόγια πολλά μα πολλά λόγια χωρίς κοινωνική μέριμνα και ευαισθησία, για όλες τις κοινωνικές ομάδες αφού είναι πλέον αποδεδειγμένο και με επιστημονικά δεδομένα της Ανεξάρτητης αρχής προϋπολογισμού της βουλής ότι 6,5 εκατό. των Ελλήνων είναι άνεργοι, συνταξιούχοι και επί πλέον ΦΤΩΧΟΙ και συντηρούνται χιλιάδες από αυτούς από κοινωνικά παντοπωλεία εθελοντικές οργανώσεις και την εκκλησία
Αισθάνομαι εγώ ο οποίος μεγάλωσα στην κατοχή !! και γνώρισα από μικρο παιδί όλα τα πολιτικά συστήματα στη χώρα τη Βασιλεία τη δικτατορία και τη δημοκρατία Έζησα τη λαίλαπα του κατακτητή την τραγικότητα ,τον πόνο του πόλεμου, τον εμφύλιο την πείνα και τη δυστυχία ,αντιλαμβάνομαι ότι σήμερα ζούμε μέσα σε κατοχική περίοδό ενός οικονομικού πολέμου, Τότε μετά τη κατοχή είχαμε όραμα αισιοδοξία ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος θα είχαμε ελπίδα ζωής Πάλεψα ,πεινάσαμε όπως και εκατομμύρια άλλοι νέοι, θέλησα να σπουδάσω σε δύσκολες συνθήκες αγοράζοντας οι φτωχοί γονείς μου δυο φορές ορισμένα από τα βιβλία …μου .και τώρα μετά από 50 χρόνια γιατρός πήρα σύνταξη από το Ταμείο των Υγειονομικών μετά από 4 χρόνια εις το οποίο πλήρωνα από 1964 έως το 2012 γιατί όπως μου εξήγησαν με πολύ υπευθυνότητα ….και ανύπαρκτη σοβαρότητα ότι λόγω της κρίσης…. έχουν μόνο ένα υπάλληλο για τον έλεγχο των δικαιολογητικών !!!Έχουμε σήμερα ένα δημοκρατικό τραγικό παρόν μιας οικονομικής δυστυχίας και ένα μέλλον απροσδιόριστα μακριά από την ανάπτυξη από ένα πολιτικό σύστημα μέσα σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία όπου κυριαρχεί….η παρανοϊκή εικόνα της λιτότητας, των σχεδίων των προγραμμάτων ,της αξιολόγησης της οικονομίας ,και των μακροχρονίων δεσμεύσεων ίσως και μέχρι….το άπειρον
Με αυτό το πολιτικό σύστημα οι συνταξιούχοι συνθλίβονται ,νιώθουμε ότι είμαστε κοινωνικά παράσιτα που μας συντηρούν οι εργαζόμενοι σήμερα, και αισθανόμαστε χτυπημένοι και εξαθλιωμένοι από το σκληρό πρόσωπο αυτής της μεταλλαγμένης δημοκρατίας , η οποία θέτει αυστηρούς κανόνες και κλέβει τα χρήματα τα οποία για 50 χρόνια πληρώναμε στα ταμεία μας εμείς οι αξιοθρήνητοι συνταξιούχοι του σήμερα ενώ οι μικρο αποταμιεύσεις πολλών ετών εξαφανίστηκαν έχουν υποστεί οικονομική
λιπο- αναρρόφηση στο … πάντα σταθερό τραπεζιτικό σύστημα ,ενώ πληρώνουμε ενοίκιο στο σπίτι το οποίο κτίσαμε, και το κυριότερο οι συντάξεις μας έχουν περικοπεί χωρίς να μας ρωτήσουν…βίαια από 45-60% και η φορολογία είναι πια για όλους κόλαση οι διώξεις οι αυτοκτονίες οι κατασχέσεις των λογαριασμών και οι πλειστηριασμοί είναι το κοινωνικό πρόσωπο της ελληνικής ευρωπαϊκής πολιτείας του σήμερα Σχεδόν μας κοροϊδεύουν , στη κυβέρνηση όλο βάσεις και πυλώνες ανάπτυξης βάζουν για να σώσουν τη χώρα με εντολές και δεσμεύσεις από τους δανειστές και τους θεσμούς Τέλος δανείζουμε τους επενδυτές για να κάνουν αγορές Ενώ εις την χώρα εις την οποία ζούμε, Ζούμε ακόμα με δανεικά και με δανεικά πληρώνουμε τα δανεικά έτσι δεν μπορούν ως χώρα να εφαρμόσουν κοινωνική πολιτική και να διεκδικήσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών εάν δεν ρωτήσουν τους κατακτητές εταίρους δανειστές μας ……Που θα κατοικίσουμε , ότι πρέπει να πληρώνουμε περισσότερα από τα φτωχά μας εισοδήματα Πως θα αναπνεύσουμε Τι θεραπεία θα κάνουμε Τι φάρμακα θα παίρνουμε Πως πρέπει να ζούμε Εάν πρέπει να ζούμε πάνω από 65 χρόνια Αισθάνομαι ότι ζούμε σε ένα τεράστιο ευρωπαϊκό οικοτροφείο Όλα αυτά για το καλό της οικονομίας, της λιτότητας του ΕΥΡΩ και για το πλουτισμό των ολίγων
Μια λιτότητα η οποία στη χώρα μας έχει διαλύσει τον οικογενειακό ιστό ανάγκασε το επιστημονικό δυναμικό να φύγει από τη χώρα και πάνω από όλα διέλυσε την υγεία την περίθαλψη την παιδεία την μικρομεσαία τάξη τους μικρούς επιχειρηματίες και κυρίως τους συνταξιούχους οι οποίοι ούτε στη κατοχή δεν βασανίζονταν έτσι Αυτή η μέρα είναι τραγική
Δεν αντέχουμε άλλο γιατί αισθανόμαστε έντονα την απόρριψη και την αδιαφορία από την κοινωνική προστασία του ευρωπαϊκού μας κράτους και γιατί εγώ όπως και εκατομμύρια άλλοι νιώθουμε ότι επιταχύνεται το βιολογικό μας τέλος…… Έξαλλου η ευρωπαϊκή φιλοσοφία λέει ότι με την κρίση οι προβληματικές επιχειρήσεις πρέπει να κλείνουν……… και οι γέροντες να αποχωρούν ..από αυτό τον μάταιο κόσμο για το ταξίδι του μέλλοντος ……… και της ανάπτυξης
Οκτώβριος 2017