Αφιέρωμα στη τρίτη Ηλικία

0

Εξαθλιωμένος … Συνταξιούχος
1-10-2018 Παγκόσμια Ημέρα της τρίτης Ηλικίας
Θεόδωρος Ι. Μπαβέας
Το πολιτικό σύστημα της χώρας μας το τελευταίο χρόνο… προς την έξοδο,από τα μνημόνια ,έμενα τον εξαθλιωμένο συνταξιούχο και όλους τους άλλους μας ταλαιπωρούν αφού έκοψαν τις συντάξεις από το 2010, Τώρα λένε ότι αγωνίζονται να μη μας εξοντώσουν οι πρωταγωνιστές του δικομματισμού σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ,ή εάν γίνει κυβέρνηση η Ν.Δ ,ενώ έχει προγραμματισθεί από την αρχή να μας εξαθλιώνει και να μας ξεφτιλίζει η εκάστοτε μέχρι σήμερα μνημονιακή κυβέρνηση σωτηρίας ..
.Κάθε μέρα πολιτικοί δημοσιογράφοι και εργατολόγοι διάσημοι στη τηλεόραση μαδάν τη Μαργαρίτα της σύνταξης …΄΄θα κοπούν ,δεν θα κοπούν΄΄΄και εμείς αηδιάζουμε Γιαυτό δε το λόγο ,πολιτικό-γαβγίζουν στη Βουλή και στο τηλεοπτικό κοινοβούλιο, καθημερινά, θλιβεροί και αξιολύπητοι καλοπληρωμένοι εκπρόσωποι του λαού ,για τα μέτρα, τα οποία δικτατορικά εφάρμοσαν και εφαρμόζουν ,έχοντας αναδείξει ως εθνικό θέμα την περαιτέρω μείωση των συντάξεων, Είναι ένα ακόμα αφιέρωμα και δείγμα σεβασμού στη τρίτη ηλικία, από τα παλιά ,αφού πλέον δεν υπάρχει μέτρο για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και ζωή Ζούμε χωρίς κοινωνική μέριμνα και ευαισθησία για όλες τις κοινωνικές ομάδες ,..αφού είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι ακόμη και τα περήφανα γηρατειά εξαθλιώνονται, και με τα επιστημονικά δεδομένα της Ανεξάρτητης αρχής προϋπολογισμού της βουλής τα 6,5 εκατό. των Ελλήνων είναι πλέον φτωχοί και συντηρούνται χιλιάδες από αυτούς από κοινωνικά παντοπωλεία με επιδόματα, εθελοντικές οργανώσεις, και την εκκλησία…αυτή είναι η ευρωπαϊκή κοινωνία των μνημονίων
Νιώθω αγανάκτηση όπως και εκατομμύρια άλλοι, όπως και εγώ ο οποίος μεγάλωσα στην κατοχή !! και γνώρισα από μικρο παιδί τη λαίλαπα του κατακτητή την τραγικότητα ,τον πόνο του πόλεμου, την πείνα και τη δυστυχία ,αντιλαμβάνομαι ότι και σήμερα ζούμε μέσα σε κατοχική περίοδό ενός οικονομικού πολέμου,με θεωρητικές εξόδους προς το καλύτερο μόνο στα χαρτιά και όχι για τον πολίτη Προβληματίζονται πολιτικοί και ειδικοί εάν θα χωρέσουν οι συντάξεις στους διαρθρωτικούς ή τους δημοσιονομικούς χώρους …..και οι συνταξιούχοι ενθουσιάζονται …….γιατί δεν το κατάλαβαν πολύ καλά !!!!Θυμάμαι τότε μετά τη κατοχή είχαμε όραμα , αισιοδοξία , ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος θα είχαμε ελπίδα ζωής ,τώρα μας έχουν αφαιρέσει τα όνειρα , και την ελπίδα των πολιτών μικρών και μεγάλων Σήμερα στη τρίτη ηλικία πια ,νοιώθω ότι είμαι βάρος στη κοινωνία Πάλεψα ,πεινάσαμε όπως και εκατομμύρια άλλοι νέοι, θέλησα να σπουδάσω σε δύσκολες συνθήκες αγοράζοντας οι φτωχοί γονείς μου δυο φορές ορισμένα από τα βιβλία ….και τώρα μετά από 50 χρόνια γιατρός και με τα 8 χρόνια των μνημονίων η σύνταξη έχει περικοπεί από το 2010 κατά 50% από το Ταμείο των Υγειονομικών εις το οποίο πλήρωνα από 1964 έως το 2012 και στο νοσοκομείο που υπηρέτησα για 32 χρόνια Έχουμε σήμερα ένα δημοκρατικό τραγικό παρόν μιας οικονομικής δυστυχίας και ένα μέλλον χαοτικό απροσδιόριστο μακριά από την ανάπτυξη και τη κοινωνική πρόνοια από ένα πολιτικό σύστημα μέσα σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία όπου κυριαρχεί….η παρανοϊκή εικόνα της λιτότητας ,των σχεδίων ,των προγραμμάτων της οικονομίας. και των μακροχρονίων δεσμεύσεων …μέχρι το 2060 ..Ζουν μόνο αυτοί που μας κυβερνούν…και πολλοί νομιμοφανείς φοροφυγάδες …..και άλλοι θα περιμένουν ..ενώ οι συνταξιούχοι πρέπει ……να μην μεγαλώνουν πολύ γιατί είναι δημογραφικό πρόβλημα
Με αυτό το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα οι συνταξιούχοι συνθλίβονται ,νιώθουμε ότι είμαστε παράσιτα και αισθανόμαστε χτυπημένοι και εξαθλιωμένοι από το σκληρό πρόσωπο αυτής της μεταλλαγμένης δημοκρατίας ,Και δεν ντρέπονται δεν μας σέβονται δεν έχουν γονείς στα πωρωμένα πολιτικό- οικονομικά ιδεολογήματα τους ?? Ένα πολιτικό σύστημα ευρωπαϊκής ιδεολογίας , θέτει αυστηρούς κανόνες και κλέβει τα χρήματα τα οποία για 50 χρόνια πληρώναμε στα ταμεία μας εμείς οι αξιοθρήνητοι συνταξιούχοι του σήμερα ….οι οποίοι δυστυχώς ζουν πολλά χρόνια όπως έλεγε κάποιος Λοβέρδος και άλλοι με πρώτο τον Πρωθυπουργό με σεβασμό και αριστερίζουσα φιλοσοφία είπε οικονομοτεχνικά …ότι με τα 70 χρόνια σταδιακά και βιολογικά τελειώνουν αποχωρούν από το μάταιο αυτό κόσμο της τραγικής φτώχειας σε μια κοινωνία με έλλειμμα χρήματος και κυρίως με μεγάλο έλλειμμα άξιων. Τέλος οι μικρο αποταμιεύσεις πολλών ετών εξαφανίστηκαν έχουν υποστεί οικονομική λιπο- αναρρόφηση στο πάντα σταθερό τραπεζιτικό σύστημα ,ενώ πληρώνουμε ενοίκιο στο σπίτι το οποίο κτίσαμε, και το κυριότερο οι συντάξεις μας έχουν περικοπεί χωρίς να μας ρωτήσουν…βίαια από 45-60% και η φορολογία είναι πια για όλους μας κόλαση
Σχεδόν μας κοροϊδεύουν ,σε κάθε κυβέρνηση όλο βάσεις βάζουν για να σώσουν τη χώρα με εντολές και δεσμεύσεις της τρόικας εις την οποία χώρα ζούμε ακόμα με δανεικά και δεν μπορούν ως χώρα να εφαρμόσουν κοινωνική πολιτική και να διεκδικήσουν τα δημοκρατικά κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών εάν δεν ρωτήσουν του εταίρους δανειστές μας …Που θα μείνουμε, ?Ότι πρέπει να πληρώνουμε περισσότερα από τα φτωχά μας εισοδήματα Τι θα τρώμε ?Πως θα αναπνεύσουμε ? Τι θεραπεία θα κάνουμε ? Τι φάρμακα θα παίρνουμε? Πως πρέπει να ζούμε ? Εάν πρέπει να ζούμε πάνω από τα 70 Νοιώθουμε ότι ζούμε σε ένα τεράστιο ευρωπαϊκό οικοτροφείο …..Όλα αυτά για το καλό της οικονομίας της λιτότητας του ΕΥΡΩ και για το πλουτισμό των ολίγων
Μια λιτότητα η οποία στη χώρα μας έχει διαλύσει τον οικογενειακό ιστό ανάγκασε το επιστημονικό δυναμικό να φύγει από τη χώρα και πάνω από όλα διέλυσε την υγεία, την περίθαλψη ,την παιδεία ,την μικρομεσαία τάξη ,τους μικρούς επιχειρηματίες , και κυρίως τους εξαθλιωμένους συνταξιούχους, οι οποίοι ούτε στη κατοχή δεν βασανίζονταν έτσι Και το 2018 η ήμερα της τρίτης ηλικίας είναι αγωνία …εάν θα πρέπει να ζούμε και πως
Δεν αντέχουμε άλλο εμείς οι συνταξιούχοι ,γιατί αισθανόμαστε έντονα την απόρριψη και την αδιαφορία από την κοινωνική προστασία του ευρωπαϊκού μας κράτους ,και γιατί εγώ όπως και εκατομμύρια άλλοι νιώθουμε ότι επιταχύνεται το βιολογικό μας τέλος Έξαλλου η ευρωπαϊκή φιλοσοφία λέει ότι με την κρίση οι προβληματικές επιχειρήσεις πρέπει να κλείνουν… και οι γέροντες να αποχωρούν ..από αυτό τον μάταιο κόσμο για το ταξίδι του μέλλοντος και της ανάπτυξης………. την οποία θα συναντήσουμε στο δρόμο …….
Σεπτέμβριος 2018