Αφιέρωμα – Μ. Λαμπαδαρίδου 10 Αυγούστου 1997

0

Πήραν την πόλη  πήραν την !

                                                                             Έγραφα   πριν 20 χρόνια

 

Θεόδωρος Ι. Μπαβέας

Ήταν ένα Αυγουστιάτικο βραδινό χωρίς αστροφεγγιά γεμάτο διανόηση ,γεμάτο   τέχνη , λογοτεχνία, με ονειρεμένες φανταστικές και φωτεινές ολοζώντανες εικόνες . Ο απέραντος σπουδαίος συγγραφικός πεζός και ποιητικός λόγος της Μαρίας με τα σπάνια καλολογικά στοιχεία γρήγορα   μετατρεπόταν για μένα σε χιλιάδες εικόνες, όταν αυτή η λογοτεχνική αφήγηση με παρέσυρε σε ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο ,από το μύθο στην ιστορία , και μετά στην σκληρή πραγματικότητα για την Κωνσταντινούπολη του σήμερα….Αλήθεια εκείνη τη βραδιά είχα εντυπωσιαστεί

Η παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Λαμπαδαρίδου ήταν κάτι το ξεχωριστό εκείνη τη βραδιά ,τέσσερις αξιόλογοι επιστήμονες , ομιλητές οι   οποίοι παρουσίασαν αυτό το έργο, της συγγραφικής ωριμότητας της   Μαρίας όπως αναφέρουν οι ειδικοί Έδωσαν πανέμορφες στιγμές αληθινής λογοτεχνίας ,Τέλος η συγγραφέας έκλεισε μια εντυπωσιακή βραδιά πολιτισμού με ιδιαίτερη ευαισθησία ,γόνιμη φαντασία ,συγκίνηση ,και με λίγα λόγια,απέδειξε ότι με ξεχωριστή ευφυΐα χειρίζεται το λογικό και το φανταστικό ,ενώ ο συγγραφικός της δρόμος,πεζός και ποιητικός οδηγείται με επιτυχία σε ένα κόσμο, ονειρικό ,φθαρτό ,μεταφυσικό ,υπαρκτό, αιώνιο

Ο κ. Βελιαρούτης ο κ Θ. Μπελίτσος , ο κ.Χ Μπουλώτης και ο κ,Ε. Ρόκκος οι οποίοι παρουσίασαν αυτό βιβλίο από την συγγραφική ωριμότητα της Λαμπαδαρίδου – Πόθου όπως αναφέρουν για ορισμένα έργα της (όπως νομίζω ‘’Ο άγγελος της στάχτης ‘’ Η έκτη σφραγίδα ‘’ ) ήταν εντυπωσιακοί, μίλησαν για το ίδιο θέμα ο καθένας με ένα ιδιαίτερο τρόπο , χωρίς ο ένας να αντιγράφει τον άλλο, ικανοί γλωσσοπλάστες, χρησιμοποίησαν τα πιο έντονα λογοτεχνικά τους χρωματικά στοιχεία . Εκείνο το βράδυ ακούστηκαν οι πιο όμορφες λέξεις ,με απίθανες έννοιες και εκπληκτική μελωδικότητα για ένα σπουδαίο έργο της συγγραφικής ωριμότητας της Μαρίας .Τέλος εκφράζω τα πιο ειλικρινή μου συγχαρητήρια στους τέσσερις εξαιρετικούς επιστήμονες οι οποίοι με τη δυναμική και τη γλαφυρότητα του λόγου τους ,παρουσίασαν μια βραδιά πολιτισμού ,και μας οδήγησαν μέσα από τη λογοτεχνία ,την ιστορία στην ηρεμία , και μέσα από το μύθο στη γαληνή

Ήταν πραγματική λογοτεχνική βραδιά ,μια θεατρική παράσταση ,χωρίς ηθοποιούς άλλα με μελίρρυτους αφηγητές οι οποίοι δημιουργούσαν με το λόγο τους εικόνες από   το ογκώδες έργο της ΜΑΡΙΑΣ ,φανταστικές πολύ φωτεινές οι οποίες περνούσαν μπροστά μου, ζούσα και εγώ, εκεί στη βασιλεύουσα με την φαντασία μου ,και έχοντας ταξιδέψει πολύ πρόσφατα εκεί ,ένοιωθα ότι εύκολα έκανα το μύθο πραγματικότητα ,και αισθανόμουνα τη Μαρία να μας συντροφεύει διαβάζοντας   ……Οι ομιλητές άριστοι επιστήμονες έδωσαν την πιο πραγματική συνοπτική περιγραφή ενός έργου όπου η ιστορία και ο μύθος ταιριάζουν τέλεια μέσα από το πνεύμα και τη διανόηση ,και με τη γραφίδα της ο πεζός με το ποιητικός λόγος της Μαρίας Λαμπαδαρίδου διαπλέκονται για ένα έργο γραμμένο στο όνειρο και τη φαντασία. Αυτό το έργο   δένεται περίτεχνα με μια ιστορική περίοδο, όπου η δόξα ,τα πλούτη , συγκρούονται με το πάθος, και το μίσος των γενιτσάρων , και των κατακτητών του Βυζαντίου

Εγώ από το   σήμερα , πήγα στο παρελθόν , και χάθηκα   στην ιστορία, πότε βρισκόμουν στη Βασιλεύουσα του τότε , και πότε στη   Κωνσταντινούπολη του σήμερα ,την οποία   επισκέφτηκα   το 1995, φανταζόμουν την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ   του τότε , γιατί είδα την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ του σήμερα ,από την Λήμνο του Πορφυρίου , στα Δαρδανέλια , και τη πανέμορφη κόρη του Βοσπόρου , μέχρι την Ίμβρο , και τα παράλια της Μικρά Ασίας που πήγα πρόσφατα,

Η ιστορία πανέμορφα δοσμένη στο σπουδαίο αυτό έργο της Μαρίας , δεμένη με το μύθο , η ποίηση ,με την μελωδία   ,και ο   γραπτός λόγος , με το όνειρο και την φαντασία , ήταν κάτι το οποίο σπάνια συναντάς στις πολιτιστικές κοινωνικές εκδηλώσεις ,όταν μάλιστα η ποιότητα της τέχνης αμφισβητείτε , η είναι χωρίς περιεχόμενο ,με πρόχειρες παρουσιάσεις, η εκδηλώσεις, αφού η έννοια των πολιτιστικών εκδηλώσεων τις περισσότερες φορές ,μόνο πολιτισμό δεν θυμίζει.

Όμως εκείνο το ασέληνο Αυγουστιάτικο βραδινό στις 10 του μήνα 1997 ήταν κάτι διαφορετικό .Το Λύκειο των   Ελληνίδων   Λήμνου για μια ακόμη φορά έφερε   πολιτισμό ,αφού οργάνωσε με πολύ φροντίδα μια καλοκαιρινή λογοτεχνική όαση μετά από μια χειμωνιάτικη   πολιτιστική έρημο στο νησί μας Ήταν βραδιά πρόσφατης και ιστορικής μνήμης   για μένα,ήταν πρόκληση ήταν όνειρο και, έπρεπε να παρακολουθήσω χιλιάδες εικόνες   και να ζήσω πραγματικές, φανταστικές και ιστορικές σκηνές Ήταν μια πανσέληνος πνεύματος στη βυθισμένη σε σκοτάδι πολιτιστική ζωή της Λήμνου , ήταν ένα γλυκοχάραμα μιας πλούσιας ιστορικής μεγαλοπρέπειας ,μιας μεγάλης περιόδου, όπως είναι το Βυζάντιο .Γρήγορα έφερα στο μυαλό μου , ήρωες με άλογα , βασιλιάδες , παλάτια ,ταξίδια , μπουλούκια από γενίτσαρους , χλαμύδες , σπαθιά , ναούς , βυζαντινή μεγαλοπρέπεια ,και μετά βαρβαρότητα , σύληση ,καταστροφή, πόνος, ζούσα σε μύθο, και συμβάδιζα παρέα με τις απλές γνώσεις μου σε μια ιστορία ένδοξη ,αλλά και μαρτυρικά προδομένη Εκείνο το βράδυ η φαντασία , και ο μύθος με την ιστορία , με είχαν παρασύρει σ’ ένα καταπληκτικό ταξίδι , σε μια διαδρομή χαραγμένη από την λογοτεχνική δύναμη της Μαρίας και με οδηγούς τους τέσσερις μελίρρυτους αφηγητές της βραδιάς

Ασταμάτητα ,χωρίς κούραση έτρεχα να προλάβω να τα ακούσω και να τα δω όλα, έτσι φαντάζομαι τις εξακόσιες σελίδες αυτού του βιβλίου ,το βιβλίο δεν διαβάζετε μόνο ,αλλά το νιώθεις , γιατί είναι μια τεραστία πανέμορφη   πινακοθήκη ,για μένα κάθε σελίδα του με πίνακες   ζωγραφισμένους με τα   χρώματα της   ιστορίας και του   μύθου, Το ακροατήριο , ήταν μαγεμένο ,και ο καθένας με τη δική του αίσθηση , παρακολουθούσε έκπληκτος εκείνη τη βραδιά . Εμένα με γέμιζε η πανέμορφη μεγαλοπρέπεια του λόγου , λυρικά δοσμένη δυνατή σε έκφραση ,φωτισμένη ,γεμάτη χρώματα , μιας απίθανης ιστορικής μυθικής αφήγησης Όταν έχεις ταξιδέψει στη Βασιλεύουσα ,στο Βόσπορο , στη Μικρά Ασία ,και ακούς η διαβάζεις αυτό το βιβλίο ,νιώθεις τη κυρά του Βοσπόρου τη Βασιλεύουσα να κρατά στη αγκαλιά της την ιστορία μιας μεγάλης περιόδου ,τη νιώθεις και αντιλαμβάνεσαι μια θλιβερή μεγαλοπρέπεια μίας κουρσεμένης και λεηλατημένης ,αρχόντισσας που περιμένει χρόνια τη λύτρωση.   Πότε άραγε ?

Μυρινα 6-9-97          ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ι. ΜΠΑΒΕΑΣ

Ιατρός Μικροβιολόγος

Νομαρχιακός Σύμβουλος   Λέσβου