Πόσο έχεις βοηθήσει την Εθελοντική Αιμοδοσία?
Θεόδωρος Ι .Μπαβέας Γ.Μέρος
Εμείς οι γιατροί πρέπει να βοηθήσουμε να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος , και το να δίνεις αίμα ,να είναι μια πράξη της καθημερινότητας της ζωής μας, και να χαρακτηρίζεται από γνώση , θέληση , και συνέπεια .Πρέπει να καταλάβουν όλοι την αξία της αιμοδοσίας άλλα πολλές φορές δύσκολα γίνεται,κατανοητό γιατί εμείς οι ίδιοι πολλές φορές , χαρακτηριζόμαστε από ένα ανεξήγητο ατομικισμό , και μας κατέχει φοβία και αδιαφορία ,λες και εμείς είμαστε έξω από το παιχνίδι της ζωής .
Πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο ότι το αίμα είναι αναντικατάστατο και ότι δεν παράγεται στο εργαστήριο , και μοναδική πηγή είναι ο άνθρωπος και τις περισσότερες φορές είναι το μοναδικό φάρμακο για να σωθεί μια ζωή . Βάσει στοιχείων σε κάθε 10 άρρωστους που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο οι 4 χρειάζονται αίμα. Η άγνοια και η αμάθεια δημιουργεί πανικό και φοβίακαταστρέφει την ψυχή και εκτρέφει ένα παράλογο ατομικισμό ,που οδηγεί σε απομόνωση και μηδενισμό της προσωπικότητας του ανθρώπου . Οιεθελοντές αιμοδότες σαν άνθρωποι είναι υγιείς ψυχικά και σωματικά , είναι καταξιωμένοι ηθικά και κοινωνικά , γιατί σαν άνθρωποι σώζουν μια ζωή και σαν πολίτες συμβάλουν στην βελτίωση της υγείας του λαού
.Στην Ελλάδα η πρώτη μετάγγιση έγινε το 1916 και το 1919 ο καθηγητής Σ. Οικονόμου πήρε αίμα από τον βοηθό του και το έδωσε σε άρρωστο . Στις 30 -11-1939 έγινε στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών η πρώτη μετάγγιση συντηρημένου αίματος και από πολλά χρόνια υπάρχει Εθνική Υπηρεσία Αιμοδοσία στο Υπουργείο Υγείας . Σήμερα υπάρχει υψηλή επιστημονική υποδομή και γίνεται μεγάλη προσπάθεια να πείσουμε τον κόσμο να γίνει αιμοδότης. Οι ανάγκες για αίμα όλοι γνωρίζουμε είναι μεγάλες σήμερα γιατί οι μεγάλες εγχειρήσεις δεν μπορούν να γίνουν, εάν δεν υπάρχει αίμα καθώς και τα κακοήθη νοσήματα , τα τροχαία ατυχήματα χρειάζονται πάντα αίμα.
Η ιστορία της αιμοδοσίας αρχίζει από τους αρχαίους χρόνους αναφέρετε στον Όμηρο στο Μ . Κωνσταντίνο , σε Εβραϊκά χειρόγραφα και αιγυπτιακούς παπύρους, ακόμη από πληροφορίες του Πλίνιου φαίνεται ότι οι αρχαίοι Έλληνες και οι Λατίνοι γνώρισαν για την μετάγγιση Αίματος Τέλος οι Ρωμαίοι γνώριζαν ότι το αίμα έχει τονωτικές και αναγεννητικές ικανότητες .Η ασταμάτητη επιστημονική έρευνα και οι διαρκείς μελέτη είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αυτό το τεράστιο οικοδόμημα της αιμοδοσίας. Αρχικώς έκαναν μετάγγιση αίματοςαπό ζώο σε άνθρωπομε σοβαρά προβλήματα και το 1667 έγινε μετάγγιση αίματος από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και πάλι με προβλήματα. Η ανακάλυψη της κυκλοφορίας του αίματος το 1628 , η ανακάλυψη της σύριγγας ,η αποστείρωση, ο προσδιορισμός των ομάδων αίματος το 1900 , ο παράγων ΡΕΖΟΥΣ , η συντήρηση του αίματος σε ασκούς , και η δημιουργία των μονάδων αιμοδοσίας στα Νοσοκομεία όπου το ειδικευμένο προσωπικό ασχολείται με την λήψη την συντήρηση τη επεξεργασία και την μετάγγιση του αίματος Τέλος ολοκλήρωσαν την αιμοδοσία σε ειδικότητα της Ιατρικής η οποία λέγεται ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ.και ασχολείται και με τις παθήσεις του αιματος
Η Αιμοδοσία ενώνει τους ανθρώπους και με την αιμοδοσία εκδηλώνονται τα πιο αγνά αισθήματα. Εγώ προσωπικά μέσα από την αιμοδοσία ένοιωσα το μεγαλείο της ψυχής του άγνωστου εθελοντή αιμοδότη τον ευχαριστώ άλλη μια φορά όχι μόνο σαν γιατρός αλλά και σαν άρρωστος αφού τρεις φορές η μοίρα με έστειλε στο κρεβάτι του πόνου και έκανα 3 μεγάλες εγχειρήσεις και μου δώσανε 40 ασκούς αίμα . Εγώ αυτούς τους ανθρώπους που λέμε εθελοντές αιμοδότες τους ευγνωμονώ και τους έχω κλείσει για πάντα στην καρδιά μου , μέσα στην ίδια μου την ζωή.
Ιούλιος 2019